Mijn hoofd is vol
Mijn gedachten leeg
Mijn brein vol watten, zo lijkt het
Spanning in mijn nek
Schouders doen ook gezellig mee
Het stijgt me nu naar mijn hoofd, de spanning
Mijn lichaam roept: NEE!
Is het gek
Dat ik even niet meer kan
Wat vinden anderen?
Maakt dat een verschil?
Ik luister naar mijn lijf
Doe even wat ik wil
Of beter nog:
Wat nodig is
Een pas op de plaats
De lat een stuk omlaag
Om even niets te moeten
Maar wel veel te mogen
De balans weer terug
Naar waar mijn lijf het hebben wil
En tot die tijd zeg ik tegen mijn hoofd:
"Wees maar even stil."
Reactie plaatsen
Reacties